Άδειο.
Το δωμάτιο άδειο.
Το καθισματάκι άδειο.
Άδειο το λίκνο σου
και η αγκαλιά μου άδεια.
Ποιο το όφελος;
Μόνη.
Η ορτανσία μόνη.
Η κουκλίτσα μόνη.
Μόνη η μανούλα σου
και η καρδιά μου μόνη.
Ποιο το όφελος;
Η αγωνία γεμίζει τον χρόνο.
Ποιο το όφελος;
Η προσμονή καταλαμβάνει όλο τον χώρο.
Ποιο το όφελος;
Γεμίζουν τα κενά
της δικής μας ιστορίας,
αν τα γεμίσουμε με δάκρυα;
Μειώνονται οι αποστάσεις
της δικής μας αγκαλιάς,
αν τις καλύψουμε με κλάματα;
Κι αν γίνουν όλα αυτά,
ποιο το όφελος;
Βουβά τα δάκρυα του αποχωρισμού.
Από τα πρώτα βήματα ανηφόρα.
Ποιο το όφελος;
Κοφτό το κλάμα της έλλειψης.
Από τις πρώτες ώρες σιωπή.
Ποιο το όφελος;
Ξημέρωσε.
Άδειο το μνήμα.
Μόνη η θανή.
Η νίκη είναι πλήρης
και το όφελος είσαι εσύ.
Η Οφήλια η δική μας!
«Οφήλια» - Γιάννης Τζαμτζής
Αθήνα, Πάσχα 2024 (05.05.24)
